W kolejnej części poradnika skupię się na opisaniu roszczeń, które przysługują pracownikowi z tytułu mobbingu. Przede wszystkim należy jednak pamiętać, że to pracownik będzie zmuszony do udowodnienia swojego roszczenia.
Zgodnie bowiem z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 5 grudnia 2006 r. (sygn. II PK 112/06) przesłanki zaistnienia mobbingu
według ogólnych reguł dowodowych (art. 6 KC) – winny być wykazane przez pracownika, który z tego faktu wywodzi skutki prawne.
W praktyce sądy restrykcyjnie oceniają dowody przedstawiane na poparcie mobbingu. Dlatego warto upewnić się, że możemy wskazać świadków oraz inne dowody (np. nagrania video, fotografie, listy pracodawcy w której zastrasza ofiarę), które ukażą bezprawne działanie pracodawcy oraz potwierdzą jego długotrwałość.
Sądy z reguły oddalają dowody, które nie zmierzają wprost do wykazania mobbingu w jego oczywistej postaci.
Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z 22 października 2005 r. (sygn. III APa 60/2005) aprobująco wypowiedział się o oddaleniu przez Sąd I instancji dowodu z zestawienia zmian personalnych u pracodawcy. W innym orzeczeniu (w mojej ocenie bardzo kontrowersyjnym), Sąd Apelacyjny w Gdańsku kilkukrotnie zgadza się z Sądem I instancji, który oddalił dowody: z nagrań na płycie CD ponieważ nie wiadomo, w jakich okolicznościach odbyła się ta rozmowa, a w szczególności, czy miała ona miejsce w czasie i w miejscu pracy oraz wobec osób trzecich, oraz z zeznań świadków, którzy opowiadali o innym nagraniu, na którym widać było męża pozwanej krzyczącego na powoda i używającego arabskich przekleństw, niemniej jednak z zeznań tych nie wynika, kiedy i w jakich okolicznościach doszło do takiej sytuacji. (Sąd Apelacyjny w Gdańsku, orzeczenie z 4 lipca 2013 sygn. III APa 12/13).
1. Zadośćuczynienie za rozstrój zdrowia
W myśl przepisu art. 943 § 3 KP Pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
W literaturze trafnie wskazywane jest, iż owo zadośćuczynienie powinno być rozumiane jako kompensata wszystkich uzasadnionych krzywd pracownika. W zakresie zadośćuczynienia, może miesić się zwrot niezbędnych wydatków na leczenie (psycholog, terapeuta itp.), a czasami również np. renta z tytułu niezdolności do pracy, bądź pokrycie kosztów przekwalifikowania się pracownika (por. A. Sobczyk (red.), Kodeks pracy. Komentarz do art. 943, Warszawa 2014).
Należy jednak mieć na względzie, iż sensem zadośćuczynienia jest wyrównanie krzywd, a nie wzbogacenie się pracownika (tak też SN w wyroku z 29.3.2007 r., sygn. II PK 228/06), górną granicą roszczenia stanowi więc zdrowy rozsądek.
Z orzecznictwa należy zacytować, iż zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z 7 maja 2009 r. (sygn. III PK 2/09):
(…) prawo do zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę służy pracownikowi od pracodawcy pod warunkiem doznania rozstroju zdrowia kwalifikowanego w kategoriach medycznych. Nie jest w tym przypadku wystarczające wykazanie następstw w sferze psychicznej poszkodowanego, takich jak uczucie smutku, przygnębienia, żalu i innych negatywnych emocji, czy też jak stanowi art. 448 KC – naruszenia dobra osobistego. Dlatego roszczenie ofiary mobbingu o zadośćuczynienie krzywdzie na podstawie art. 943 § 3 KP aktualizuje się wyłącznie w sytuacji, gdy zostanie udowodniony skutek w postaci rozstroju zdrowia.
2. Odszkodowanie z powodu rozwiązania umowy w związku z mobbingiem
Co jednak w przypadku, gdy rozwiązano umowę bez wskazania mobbingu jako przyczyny?
Wysokość odszkodowania
Wina pracodawcy
Co oprócz kodeksu pracy
Na koniec warto wskazać bardzo pomocne orzeczenie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu. Zgodnie z jego tezą:
w przypadku, gdyby brakowało podstaw prawnych do zasądzenia na podstawie art. 943 KP zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę wywołaną mobbingiem, możliwe jest nadal dochodzenie zadośćuczynienia za stosowanie mobbingu, który nie wywołał rozstroju zdrowia albo za naruszenie jego dóbr osobistych (por. wyr. SA w Wrocławiu z 1.3.2012 r., III APA 52/11, niepubl.).
Kończąc, chciałbym podkreślić, że roszczenia związane z mobbingiem powinny być zawsze oceniane indywidualnie. Trudno w tak delikatnej kwestii o generalne stwierdzenia. Jest jednak o co walczyć i do tego wszystkich poszkodowanych mobbingiem gorąco zachęcam.
Zobacz też:
[…] Mobbing w polskim prawie. Cz. 2. Roszczenia pracownika spowodowane mobbingiem […]
[…] cz. 2 Roszczenia pracownika spowodowane mobbingiem […]
[…] Mobbing […]
[…] Mobbing w polskim prawie. Cz. 2. Roszczenia pracownika spowodowane mobbingiem […]
[…] Mobbing w polskim prawie. Cz. 2. Roszczenia pracownika spowodowane mobbingiem […]