Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych z dnia 23 maja 1991 r. nie zawiera postanowień dotyczących „zawieszenia” trwania strajku. Nie określa także jaki jest minimalny oraz maksymalny okres trwania strajku.

Wbrew pozorom pytanie o dopuszczalność zawieszenia strajku wcale nie jest łatwe, a odpowiedź oczywista. Pojawia się bowiem wątpliwość: czy w przypadku zawieszenia strajku, przed jego (ponownym) podjęciem należy przejść przez te same etapy, które był konieczne przy jego pierwotnym ogłoszeniu?

Warto przypomnieć, że strajk to rozwiązanie ostateczne[1]. Aby doszło do strajku muszą zostać spełnione warunki wynikające z ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Ogłoszenie strajku musi zostać poprzedzone:

• formalnym zgłoszeniem sporu zbiorowego;
• przeprowadzeniem rokowań (negocjacji);
• sporządzeniem protokołu rozbieżności z rokowań;
• wyborem mediatora;
• następnie, przeprowadzeniem mediacji;
• sporządzeniem protokołu rozbieżności
• przeprowadzeniem referendum strajkowego;
• ogłoszeniem strajku i po upływie co najmniej 5 dni , rozpoczęciem strajku.

Okres pomiędzy ogłoszeniem strajku a jego rozpoczęciem nazywany jest „pogotowiem strajkowym”[2] albo okresem „ochłodzenia emocji”[3]. W praktyce jest to bardzo istotny czas, służy on bowiem do przygotowania przed rozpoczęciem strajku. Pracodawca musi wówczas tak zabezpieczyć swoje interesy aby możliwie jak najmniej ucierpiał na skutek strajku, organizacja związkowa zazwyczaj planuje wówczas dokładny przebieg strajku, a pracownicy … mogą jeszcze raz zastanowić się czy na pewno chcą wziąć udział w strajku.

Fakt, iż pracownik wypowiedział się w referendum „za” strajkiem, nie oznacza bowiem, iż musi wziąć w nim udział.

W ustawie o rozwiązywaniu sporów zbiorowych wyraźnie wskazano, iż udział w strajku jest dobrowolny[4], pracownik nie może być więc przez kogokolwiek przymuszony do brania w nim udziału.

Wracając do odpowiedzi o możliwość zawieszenia strajku[5], należy zastanowić się czy jest to dopuszczalne, oraz jak to rozwiązanie (nieprzewidziane w ustawie o rozwiązywaniu sporów zbiorowych) miałoby wyglądać?

W mojej ocenie:

• zawieszenie prowadzenia strajku uważam za dopuszczalne, chociaż w przyszłości wymagające wyraźne uregulowania ustawowego;
• postanowienie o zawieszeniu strajku powinno zostać doręczone pracodawcy (najlepiej przybrać formę pisemnej uchwały);
• przed ponownym podjęciem strajku pracodawca powinien zostać ponownie o tym uprzedzony poprzez ogłoszenie dokonane co najmniej na 5 dni przed jego wznowieniem.

Zainteresował Cię ten wpis? Podziel się swoim komentarzem!

Zobacz więcej:

Czego stronom sporu zbiorowego nie wolno robić, czyli sankcje za naruszenie przepisów ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych.

Spór zbiorowy nie zawsze musi oznaczać strajk

Warunki płacy jako przyczyna sporu zbiorowego

[1] Art. 17 ust. 2 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz.U. Nr 55, poz. 236 z późn. zm.)

[2] Żołyński Janusz, Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Komentarz. Wzory pism

[3] Kurzynoga Małgorzata, Warunki legalności strajku

[4] Art. 18 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych (Dz.U. Nr 55, poz. 236 z późn. zm.)

[5] W praktyce organizacje związkowe niejednokrotnie zawieszają trwanie strajku, a nawet sporu zbiorowego – por. np. wyrok SO w Warszawie z dnia 24 listopada 2016 r. sygn. akt: XXI Pa 521/16, albo wyrok SO w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2017 r. sygn. akt: XXI Pa 516/16.